Projekt ma na celu wyjście poza tradycyjne, patriarchalne formy wyrazu, proponując niekonwencjonalną metodę interakcji z przestrzenią, która jest bardziej osobista, swobodna i otwarta na różnorodność. Autograficzne ruchy ręki to koncepcja, gdzie niekontrolowany gest staje się medium wyrazu. Swobodne, intuicyjne ruchy ręki mają stanowić rodzaj „pisma ciała”, które w sposób bezpośredni zderza się z brutalnymi, nasyconymi symbolami przemocy i dominacji w przestrzeni miejskiej. Celem jest stworzenie nowej formy dialogu i komunikacji, w której siła ekspresji pochodzi z osobistego gestu, a nie z narzucanego, zewnętrznego patriarchalnego porządku. Ruch ten symbolizuje zarówno akt twórczy, jak i akt wyzwolenia – wyraża autonomię i indywidualność. Na płaszczyznę istniejących już twórczych aktów zostały nałożone inne znaczenia i narracje. Celowo, w ramach poszukiwań niepatriarchalnych form wyrazu w przestrzeni miejskiej, pierwotne murale nie zostały zamalowane. Uznałam, iż wejście w dialog z takimi treściami wymaga innej formy działania niż zamalowywanie ich. Natomiast innego zdania było PKP, do którego należały te wiadukty. Moje działania zostały całkowicie zamalowane, a następnie na czyste ściany, ktoś inny naniósł swoje przemyślenia bazujące na języku opresyjnym. Wszystkie zamiany zachodzące na ścianach dokumentuję, bo ten eksperyment artystyczny jeszcze się nie zakończył.

The project aims to move beyond traditional, patriarchal forms of expression by proposing an unconventional method of interacting with space that is more personal, free, and open to diversity. Autographic hand movements are a concept where an uncontrolled gesture becomes a medium of expression. Free, intuitive hand movements are meant to represent a kind of „body writing” that directly confronts the brutal, saturated symbols of violence and domination found in urban spaces. The goal is to create a new form of dialogue and communication, where the strength of expression comes from the personal gesture rather than an imposed, external patriarchal order. This movement symbolizes both the creative act and the act of liberation—it expresses autonomy and individuality. New meanings and narratives have been applied to the existing creative acts. As part of the search for non-patriarchal forms of expression in urban spaces, the original murals were intentionally not painted over. I believed that engaging with such content required a different form of action than simply covering it up. However, the opinion of PKP, the owners of these viaducts, was different. My actions were completely painted over, and then, on the clean walls, someone else applied their thoughts based on an oppressive language. I document all the changes happening on the walls, as this artistic experiment is still ongoing.